تولید کفش ,

یکی از مهم ترین اعضای بدن، پای آدمی است که صدمات وارده به آنها انسان را در وضعیت نابهنجاری قرار می‌دهد و

بدین جهت بود که بشر اولیه به لحاظ جلوگیری از صدمات وارده بر پاهای خود که برهنگی یکی از عوامل اصلی آن بود اندیشه کرد که برای خود پایپوش تهیه نماید. با پیدایش تمدن های بشری این تفکر تقویت گردید و پایپوش به عنوان یکی از ضروریات افراد جوامع آن روزی مد نظر قرار گرفت. بررسی های بعمل آمده از نوشته ها و کتیبه های آثار باستانی مبین آن است که مصریان و ایرانیان باستان (آریایی ها) و در مراحل بعدی رومیان، اولین تمدن هایی بودند که در ساخت کفش نقش داشته اند. اولین تجربه این تمدن ها تولید کفش از الیاف گیاهی به نام پاپیروس بوده که مواد دیگری همچون تکه ای چوب و پوست حیوانات نیز در ساخت آنها به کار برده می‌شد. با گذشت زمان تزیینات متعددی بر کفش افزوده شد که در واقع تزیین کفش، محیطی که کفش در آن پوشیده می‌شد و سلایقی مردم آن زمان را نشان می­داد.

پوشاک مردمان این سرزمین بخشی از فرهنگ چند وجهی پارسی به شمار می‌رود که در گذار از هزاره هایی بس طولانی و در تعامل با سایر فرهنگ ها شکل گرفته است. گرچه بنابر تحقیق پژوهشگران دانشگاه میشیگان که بر مطالعات مردم شناسی و انسان شناسی مبتنی است، انسان نخستین از 40 هزار سال پیش به دانش ساخت نوعی پای افزار بسیار ابتدایی دست یافته بود، اما تا یافته شدن شواهد معتبر ما ناچاریم به شواهد زنده و در دسترس تری در خصوص زمان تقریبی دستیابی انسان به پای افزار استناد کنیم. بر این اساس بنظر می‌رسد می‌بایست سابقه آشنایی آنان با پای افزار را به هزاره دهم پیش از میلاد مقارن با گذار انسان از زندگی کشاورزی و رام کردن حیوانات مرتبط دانست. از این هنگام تا هزاره پنجم شیوه زندگی مردمان ساکن در دشت های شمالی فلات ایران چندان دستخوش تغییر نگردید. جز آنکه به نظر می‌رسد آشنایی با شیوه دباغی پوست، انقلابی را در حوزه مورد بحث ایجاد نمود. بویژه آنکه سردوک های نخ ریسی یافت شده در دشت قزوین متعلق به هزاره پنجم و چهارم ق. م می‌توانست در فرآیند ساخت این پای افزار نقشی در خور داشته باشد.

نخستین شواهد تصویری روشن از وجود پای افزار به دشت قزوین باز می‌گردد. تصویر مرد شکارچی با پای افزاری نوک برگشته منقوش بر کوزه ای سفالین متعلق یه هزاره چهارم ق م.

این تصویر منقوش بر سفالینه در کنار شواهد دیگر از جمله: نقش مردی در تعقیب گاو نر بدست آمده از شوش- هزاره

سوم ق م، تصویر جنگجویان عیلامی در دوره عیلام میانه - نیمه دوم هزاره دوم ق م، نقش مرد شکارچی بر روی صخره واقع در همیان جنوبی- لرستان، پای افزراهایی به صورت ریتون- ساغر- در منطقه قفقاز جنوبی و تپه حسنلو در آذربایجان مربوط به نیمه دوم هزاره دوم ق م، هزاره اول ق م، تصویر نبرد مرد ساکن در سیلک با مبارزه بیگانه – نیمه

اول هزاره اول ق م گنجینه معروف زیویه در لرستان – نیمه اول هزاره اول ق م و ریتون های سفالی به شکل انسانی با

چکمه های نوک برگشته در لرستان – بابا جان- سده 80 و 7 ق م و.... همگی حاکی از تداوم سنت ساخت پای افزار

در مراکز مختلف تمدنی این سرزمین در طول هزاره های منتهی به هزاره اول ق م بوده است.

با آغاز هزاره ق م و شکل گیری دولت های مادی و هخامنشی بجای دولت – شهرهای پراکنده پوشاک مردمان این سرزمین وارد عصر تازه ای گردید، که مهم ترین ویژگی آن شکل گیری کارگاه های رسمی تولید پوشاک و پای افزار نظیر شوش و پاسارگاد تحت نظارت مستقیم دربار هخامنشی بود. مناسبات موجود در این کارگاه های شاهی بر روی الواحی که به تازگی از تخت جمشید به دست آمده و پروفسور هایده ماری کخ، ایران شناس ایرانی آلمانی در نوشته خویش به شرح آن پرداخته، به روشنی نشان میدهد که در این دوره هخامنشیان این حرفه بومی را تعالی بخشیده و به تاسیس نوعی صنعت پوشاک نائل شده بودند. تا آنجا که از قضا نقاط امپراطوری مواد اولیه در قالب مالیات به این کارگاه ها حمل و سپس به منسوجات مورد نظر تبدیل می‌شد.

همچنین ژاپنی ها تاریخچه ای طولانی در پوشیدن صندل چوبی دارند. خانواده های سلطنتی، بازرگانان و حتی بازیگران هر کدام صندل خاصی می‌پوشیدند، در حالیکه یونانیان بر طراحی و زیبایی تاکید داشتند، رومی ها نوعی صندل نظامی طراحی کردند که در طول جنگ می‌پوشیدند.

در گذشته «موکازپن» کفش مورد استفاده در کشور های سرد سیری بود که اولین اسکیموها آن را اختراع کردند. تا نیمه اول سال 1800 بیشتر کفش ها روی قالب های تخت ساخته می‌شد و تفاوتی میان لنگه چپ و راست نبود. در این سال ها تمام کفش ها با همان ابزاری که در مصر اوایل قرن چهاردهم قبل از میلاد استفاده می‌شد تهیه می‌گردید.

قدیمی ترین پایپوش مورد مصرف در ایران مربوط به 4500 سال قبل است که «غوشنگ» نام داشته که بعدها نوع

تکامل یافته تر آن به نام «چاروق» در میان اقوام ایرانی رواج داشته است که در نقوش باستانی نقش رستم و تخت جمشید آثار پایپوش ایرانی نمایان است.

بعد از آن سال ها، تلاش برای ماشینی شدن تولید کفش آغاز شد. آمریکا اولین کشوری بود که اولین خط تولید کفش ماشینی را با موفقیت آغاز کرد و در سال 1845، اولین جایگاه دائمی خود را در صنعت کفش باز نمود و سپس در سال 1846 ماشین دوخت و در سال 1875 ماشین تولید انواع مختلف کفش تهیه شد.

تولید کفش در ایران به روش صنعتی و با اتکا به تکنولوژی روز از سال های 1330 تا 1335 پایه گذاری گردید که در این راستا اولین کارخانه کفش ماشینی به نام کفش مهشید و سپس واحد سه ستاره افتتاح گردیدکه در ادامه این راه واحدهای کفش ملی، بلا و وین بزرگترین مجموعه های تولیدی بودند که گام به عرصه صنعت کشور نهاده و توسعه یافتند.

در سال 1340 کفش ملی با سرمایه گذاری های مشترک با برخی از تولیدکنندگان اروپایی و ژاپنی به بزرگترین تولید کننده کفش ماشینی ایران و خاورمیانه تبدیل گردید. رشد و توسعه این صنعت از سال 1350 به بعد با سرمایه گذاری های هنگفتی که در آن صورت پذیرفت از شتاب فزاینده ای برخوردار گردید.

  یه یاری از خداوند سبحان صنعت کفش ایران در افق 1404 صنعتی است ریشه دار و برگرفته از هویت ایرانی و اسلامی، تامین کننده نود درصد نیاز داخلی کشور با جایگاهی برتر در منطقه، برخوردار از توان فن و هنر و همگام با فناوری روز دنیا، با هدف ارز آوری و کار آفرینی در اقتصاد ایران.

در بین گزارشات مورد بررسی سند راهبردی توسعه صنعت کفش ایران که در اسفند 1389 نگارش یافته است حاوی اطلاعاتی کاربردی تر در این بخش از گزارش است زیرا ارکان اصلی راهبردهای صنعت کفش را در افق 1404 که هم راستا با زمانبندی مطالعه حاضر است دارا است، هدف از بررسی این ارکان شناسایی و استخراج پیش ران های آینده ساز صنعت کفش است که به صورت مشروح در فصل های آتی به آن خواهیم پرداخت. در ذیل مهم ترین دستاوردهای سند راهبردی مورد اشاره گردآوری گشته است.

بیانیه رسالت صنعت کفش ایران

صنعت کفش ایران با برخورداری از قدمت چند هزار ساله و با تکیه بر فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی به عنوان متولی تولید انواع پایپوش، شناسایی و تامین نیاز های کلیه آحاد جامعه را وظیفه خود میداند و بدین منظور با اتکا به مزیت نسبی، و ایجاد مزیت رقابتی؛ وجود مواد اولیه مناسب، بازار موجود و قابل ملاحظه و گسترش شبکه توزیع داخلی و حجم سرمایه گذاری های انجام شده در این صنعت، با استفاده از نیروی دلسوز و با تجربه و متخصص در این بخش در راستای افزایش توانمندی تولید، ایجاد تعادل در عرضه و تقاضای کفش در کشور، افزایش سهم بازار ایران از صادرات کفش جهان، متنوع ساختن تقاضا در داخل کشور، ایجاد برندهای رقابتی و مدرن سازی و توسعه شبکه خرده فروشی با رعایت اصل رشد خلاقیت و نوآوری، بهبود کیفیت و بهره وری و اعتماد زایی و کار آفرینی گام بر میدارد. ما اعتقاد داریم با تامین نیاز های مادی و معنوی ذینفعان این صنعت انتظارات آنان را برآورده ساخته و روحیه مشارکت را در جهت رونق، رشد و توسعه پایدار این صنعت و هم افزایی توان های موجود برای مانایی و ارتقا برانگیزیم.

اولویت های راهبردهای صنعت کفش ایران

1- سرمایه گذاری مشترک خارجی در جهت حفظ و توسعه سهم بازار داخلی

2- مد و برند سازی و ایجاد شبکه های توزیع پیشرفته

3- تقویت خوشه های صنعتی

4- توسعه صادرات

5- اطلاع رسانی و تبلیغات هوشمندانه در جهت فرهنگ سازی و تشویق مردم به استفاده از تولیدات داخلی

6- ایجاد زیر ساخت های انسانی، سازمانی، تحقیقاتی و فناوری توانمند در صنعت کفش

7- بهره وری و کاهش هزینه های تولید و مدت باز پرداخت فروش

الزامات تحقق اهداف راهبرد های پیشنهادی

1- ایجاد رشته چرم و کفش در سطح کارشناسی در یکی از دانشگاه های دولتی

2- ایجاد دوره های کاردانی در جهت تربیت مدیران میانی و تکنسیین در مراکز فنی و حرفه ای و یا دانشگاه های جامع

علمی و کاربردی در چهار شهر تهران – تبریز- مشهد و اصفهان

3- مساعدت های مالی توسط سازمان ذیربط در وزارت صنایع و معادن و یا دیگر نهاد های مسئول جهت ایجاد آزمایشگاه چرم و کفش در دانشگاه صنایع.

4- تداوم و توسعه همکاری های آموزشی فی مابین ایران و ایتالیا در چهارچوب توافق نامه بین دو کشور که چند سالی

است کمرنگ گردیده است.

5- ایجاد دفتر مستقل صنایع چرم و کفش و محصولات چرمی در وزارت صنایع و معادن

6- جلوگیری از تغییر کاربری فروشگاه های زنجیره ای- تخصصی کفش

7- واگذاری فروشگاه های زنجیره ای، تخصصی کفش به صاحبان صنعت در بخش خصوصی با ارائه تسهیلات ویژه

8- کمک به فراهم نمودن سرمایه گذاری های خارجی

9- اتخاذ سیاست های قاطع جهت برخورد با ورود غیر عادلانه کفش های قاچاق وارداتی که با هدف ایجاد فرصت شغلی برای جوانان خارجی و بیکاری برای برای جوانان ایرانی از یک طرف و تغییر الگوی مصرف کفش کشور به نفع کفش های خارجی انجام می‌پذیرد.

10- فرهنگ سازی گسترده از طریق رسانه ها (صدا و سیما) در خصوص عدم استفاده از کالاهای خارجی و استفاده از تولیدات داخلی و ارائه تسهیلات و تخفیفات قابل توجه جهت تبلیغات کالاهای داخلی.

11- انجام سرشماری سراسری از واحدهای تولیدی توزیعی در این صنعت با استفاده از امکانات مرکز آمار ایران و دست اندرکاران این صنعت به منظور ایجاد بانک اطلاعاتی در این رشته صنعتی.

12- ارائه تمهیدات لازم از طریق گمرک ایران به منظور جلوگیری از کم اظهاری واردات انواع پایپوش با همکاری جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش کشور.

13- نگاه ویژه و حمایتی مسئولین اقتصادی، صنعتی و بانکی کشور به صنعت پایپوش به عنوان یک صنعت اشتغال زا و در عین حال بحرانی.

14- ارائه تسهیلات لازم به تولید کنندگان این صنعت به منظور احیا و نوسازی ماشین آلات.

15- اعمال معافیت ها و تخفیفات مناسب مالیاتی به واحدهای تولیدی کفش در جهت ثبات اشتغال موجود و ارتقا آن با هدف تداوم فعالیت به منظور افزایش توان رقابتی تولید کنندگان داخلی کفش با کالاهای قاچاق و شبه قاچاق وارداتی.

16- ایجاد و تقویت گروه های کاری ایران و سایر کشورهای صنعتی در زمینه توسعه صنعت کفش همانند گروه کاری ایران و ایتالیا و اتصال به مراکز تولید تکنولوژی کفش جهان به منظور افزایش توان نرم افزاری لازم در جهت ارتقا سطح کمی و کیفی پایپوش کشور.

17- رایزنی های لازم با وابستگان اقتصادی و بازرگانی کشور مستقر در سفارت خانه های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور به منظور رفع موانع صدور انواع پایپوش ایرانی به کشورهای مذکور.

18- کمک به ایجاد شرکت های بازرگانی مشترک و خوشه های صنعتی.

مهم ترین منابع موجود در صنعت کفش

الف) منابع شهودی

1) نیروی انسانی با تجربه و متخصص در بنگاه های تولیدی، مراکز علمی و اداره استاندارد و تحقیقات صنعتی

2) حمایت های ویژه از سوی دولت

3) وجود تشکل های خصوصی و تخصصی در این صنعت

4) وجود نشریات تخصصی کفش

5) وجود سایت تخصصی صنعت کفش

6) بازار مصرف بزرگ داخلی (مصارف انواع پایپوش به دلیل تنوع آب و هوایی و جغرافیای ایران)

7) سرمایه گذاری های انجام شده توسط بخش خصوصی

8) وجود مرکز آموزش کوتاه در این صنعت

ب) منابع غیر شهودی

1) مجموع توانمندی ها، داده ها، اطلاعات و دانش منسجم و نامنسجم علمی و عملی در این صنعت

2) وحدت رویه برای دستیابی به هدف و رسالت مشترک

3) تفکر ارتقا کیفیت در تولید و مصرف

4) ایجاد رشته تولید کفش در دانشگاه جامع علمی- کاربردی

5) تقویت گروه کاری ایران در راستای ارتقای منابع علمی برای این صنعت

6) اثرات مثبت وجود سایت تخصصی صنعت کفش در به روز شدن اطلاعات مدیران و ذینفعان

کفش بچه گانه یکی از داغ ترین مسائل در روزهای اول مهر و ابتدای زمستان است. کودکان مانند بزرگترها به کفش برای حفاظت از پاهایشان نیاز دارند. به نظر بسیاری از والدین و کودکان کفش در بین لباس ها اهمیتی ندارد. ولی واقعیت به گونه ای دیگر است. کفش می‌تواند در نمایش پایین تنه موثر باشد. می‌تواند پاها را پرانتزی، کشیده یا چاق نشان دهد. استایل کفش بچه گانه پسرانه و دخترانه بسیار مهم تر از هر چیزی است که به آن فکر می‌کنید و در مدرسه این مسئله شدیدتر هم می‌شود. چون خیلی از کودکان به کفش دوستشان نگاه می‌کنند و برای‌ آنها کوچکترین جزئیات نیز مهم است.

کفش های بچه گانه دخترانه باید زیبا، ظریف و راحت باشند. برای این که یک کفش بچه گانه دخترانه با این ویژگی ها را پیدا کنید باید به چند نکته دقت کنید. پای کودکان چه پسر و چه دختر مانند افراد بزرگ متورم می‌شود و این تورم در بعد از ظهر هنگام غروب آفتاب در بیشترین حد خود است. پس برای خرید کفش کودک این زمان مناسب ترین زمان است. هنگام خرید کفش ضخیم ترین جوراب فرزندتان را پایش کنید. تا مطمئن شوید، انتخاب شما کاملا سایز پای اوست. کفش را مناسب بزرگترین پای دخترتان انتخاب کنید. کفشی را انتخاب کنید که دارای یک کفی مناسب باشد تا پای فرزندتان در هنگام دویدن آسیب نبیند. کفشی را انتخاب کنید که راحت پاک شود.

در مدرسه و هر جای دیگری پسرها بیشتر از دخترها جست و خیز می‌کنند. بنابراین انتخاب یک کفش بچه گانه پسرانه برای محافظت از پاهای‌ آنها مسئله ای بسیار ضروری است. برای پسر بچه ها به دلیل حجم بالای فعالیتشان، کفش های چرمی یا چرم مصنوعی اصلا خوب نیست. برای پسرهایتان کفش های پارچه ای با تهویه مناسب خریداری کنید. به نظر کفش های ورزشی مناسب ترین انتخاب برای پسر ها هستند. اما انتخاب این کفش ها نیز باید با دقت صورت گیرد. کفش باید به فرزندتان آزادی عمل و راحتی بدهد. پسرتان باید از ورزش و دویدن لذت ببرد. برای او کفشی را انتخاب کنید که با شکل پا و پنجه اش تناسب داشته باشد. برای فرزندتان کفش های منعطف و ضربه گیر تهیه کنید.

پا تنها عضو متصل بدن به زمین است و درک ما از جهان اطراف بر پایه پا ها استوار شده است. شاید باورتان نشود، اما بیشتر ما به پاهای خود اهمیت نمی‌دهیم. کفش ها بر سلامتی پاها و پاها بر سلامت مفاصل ما موثر هستند. انتخاب کفش های استاندار عادتی است، که باید با خرید کفش بچه گانه پسرانه و دخترانه به کودکان آموزش داده شود. خیلی از دختر ها کفش پاشنه بلند و خیلی از پسر بچه ها کفش دامادی را دوست دارند اما با مضرات‌ آنها آشنا نیستند. بهتر است به‌ آنها این مسائل آموخته شود. چون کفش های غیر استاندارد ارزان هستند، کودکان را به‌ آنها عادت ندهید. این عادت می‌تواند برای‌ آنها در نوجوانی و جوانی مشکل آفرین شود.

اجزای کفش

کفش‌ها دارای اجزای گوناگونی هستند از جمله:

رویه

تخت بیرونی

کف‌های داخلی قابل تعویض

مغزی: باریکه چرمی نوارمانند که میان زیره و رویه کفش دوخته می‌شود.

توکاری: کاغذ یا مقواهایی که برای کلفت نشان دادن زیره، میان کف و زیره کفش چسبانده می‌شود.

پاشنه

زیرپاشنه‌ها

زیرپاشنه‌های گتر

ساق‌پوش

دسته بندی کفش ها

کفش‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی دسته‌بندی کرد. برای نمونه، از نظر ظاهر و نحوه محکم شدن کفش در پا می‌توان کفش‌ها را به انواع بندی، سگک دار و بی بند تقسیم کرد. همچنین جنس کفش می‌تواند از چرم یا مواد دیگر باشد و به همین روی، می‌توان کفش‌های چرمی، پلاستیکی، کتانی، چوبی en و مانند آن را متمایز کرد. از نظر جنسیت و سن و سال نیز می‌توان کفش‌ها را به گروه‌هایی مانند مردانه، زنانه و زنانه-مردانه (هر دو جنس)، بچه گانه (دخترانه و پسرانه) تقسیم کرد. از نظر کاربرد نیز کفش‌های معمولی، ورزشی، صنعتی و مانند آن قابل تشخیص هستند.

معرفی زیره PU

با توجه به قاچاق کالا و کفش در ایران بازار تولید کفش های داخلی دچار رکود شده است.در حالی که تولیدکنندگان در صنعت کفش (زیره کفش, چرم مصنوعی و…) تمام تلاش خود را برای بهبود کیفیت تولیدات داخلی دارند قاچاق و بی توجهی به صنعت کفش و نیز موانعی که برای تولید وجود دارد را دچار تزلزل می‌کند.

واحدهای صنعتی و تولیدی کفش در ایران مستلزم نگرشی نو در تولید و صنعت می‌باشند یعنی تولیدکنندگان چه از لحاظ ماشین آلات صنعتی و چه در زمینه مد و نیز راحتی و دوام کفش نیاز به تحولی بزرگ دارند و باید دانش خود را به روز کرده تا بتوانند با کفش های وارداتی که اغلب از کیفیت پایینی برخوردارند وارد رقابت شوند. البته امروزه افراد نواندیشی در زمینه صنعت کفش پا به عرصه تولید گذاشته اند که روزنه امیدی برای صنعت کفش ایران است.

زیره کفش از لحاظ قالب و جنس باید با سیستم به روز دنیا تولید شوند تا راحتی کفش را تضمین کنند. زیره های کفش PU و زیره کفش EVA یکی از متداولترین زیره ها میباشند که اگر از مواد اولیه مرغوب استفاده شوند محصولی عالی به دست تولید کننده کفش میرساند.

کلمه پیو (PU) مخفف عبارت پلی یورتان (Poly Urethane) است و به طور خلاصه به زیره‌هایی گفته می‌شود که با ترکیب دو ماده پلی ال و ایزوسیانات ساخته می‌شوند. زیره‌های پیو بسیار سبک هستند و دوام بالایی دارند. بنابراین کفش‌هایی که از زیره پیو بهره می‌برند، برای استفاده طولانی مدت بسیار مناسب هستند. زیره کفش پی یو انعطاف‌پذیر است، در سرما عایق حرارتی بوده و احتمال شکستگی نیز در این نوع زیره‌ها بسیار کم است (طبق استانداردهای جهانی، احتمال شکستن این زیره حدودا 10 درصد است). همچنین در برابر لغزش و رطوبت نیز مقاوم است.

بازار شامل خریداران است و خریداران از بسیاری از جهات با هم فرق می‌کنند. بازار ها را می‌توان به چندین روش بخش بندی کرد. یک بخش بازار از یک گروه بزرگ قابل تشخیص در یک بازار تشکیل شده است. بازار کفش نیز به عنوان یک بازار کالای مصرفی از این امر مستثنی نیست. یکی از بارزترین معیار های بخش بندی در این صنعت، مبنای مردانه، زنانه، بچه گانه است که در بازار نیز پذیرفته شده است و اغلب تولید کنندگان و توزیع کنندگان فعالیت خود را بر این مبنا، سازماندهی نموده اند که به طور خلاصه به بررسی این بخش ها می‌پردازیم.

بخش مردانه:این بخش شامل محصولات مردانه با سایز 40 تا 44 است و طیف سنی بسیار گسترده ای را در بر می­گیرد. با توجه به اینکه رشد قدی استخوان ها از حدود 25 سالگی متوقف می‌شود سایز کفش نیز از این سن به بعد ثابت می‌ماند. با توجه به موارد ذکر شده طیف سنی 17 تا 80 سال در آقایان می‌تواند به عنوان بازار هدف این بخش بازار قرار گیرد.

بخش زنانه:این بخش شامل محصولات زنانه با سایز 36 تا 41 است. مشابه با موارد ذکر شده برای بخش مردانه، بخش زنانه نیز می‌تواند طیف سنی 17 تا 80 سال را در بر گیرد.

بخش بچه گانه:عموما فروشگاه هایی که به فروش کفش بچه گانه مبادرت می‌ورزند، از سایز 15 تا 39 برای جنس مذکر و 15 تا 35 برای جنس مونث را پوشش می‌دهند. که می‌توان طیف سنی 0 تا حدود 16 سال پسر و دختر را برای این بخش بازار در نظر گرفت. قابل ذکر است که می‌توان با انجام یک تحقیق پیمایشی بازار هدف فعلی هر کدام از بخش های بالا را با دقت بالا اندازه گیری کرد و برای یک افق 10 ساله با در نظر گرفتن تغییرات هرم سنی و با تکنیک های اقتصاد سنجی تخمین زد.

البته هدف ما از این بررسی تعیین اندازه بازار برای هر کدام از بخش های فوق الذکر نیست بلکه به دنبال تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر روی هر کدام از این بخش ها می‌باشیم. با توجه به اینکه میزان تقاضا برای کفش به عنوان یک کالای مصرفی از متغیرهای کلان اقتصادی نظیر سطح درآمد و ....تاثیر می‌پذیرد و این متغیرها تاثیر یکسانی بر روی هر سه بخش ذکر شده می‌گذارند به نظر می‌رسد میزان تغییرات تقاضا برای هر سه بخش از همبستگی بالایی برخوردار باشد. تنها عاملی که می‌تواند موجب حرکات نامنظم برای یک بخش بازار در مقایسه با سایر بخش ها باشد، عامل جمعیت و به طور دقیق تر عامل هرم سنی است.

با توجه به ثبات نسبی درصد جمعیت افراد 14 سال تا سال 1405 (شکل زیر)، ما تاثیر این عامل بر هر سه بخش بازار را نیز یکسان فرض می‌نماییم.

مراحل انتقال سنی جمعیت تا سال 1425

زنجیره تامین شامل تمام فعالیت های مرتبط با جریان کالا و خدمات، از مرحله ماده خام اولیه تا محصول نهایی قابل مصرف توسط مشتری است. این نقل و انتقال ها علاوه بر جریان مواد، شامل جریان اطلاعات و مباحث مالی نیز می‌شود. همان طور که از تعریف ارائه شده مشخص می‌شود، زنجیره تامین، علاوه بر جریان کالا و خدمات، در برگیرنده جریان اطلاعات میان عناصر مختلف است. به عبارت دیگر، یکی از اساسی ترین مباحث در زنجیره تامین، توجه به پویایی اطلاعات میان شرکت تولید کننده با تامین کنندگان و مشتریان شرکت است. در نتیجه، زنجیره تامین به عنوان یک اصل مهم مورد توجه مدیران شرکتها قرار گرفته است و مدیران عالی علاوه بر تمرکز بر فعالیت های داخلی شرکت خود، به ارتباط ها و تعامل های مناسب و به هنگام با تامین کنندگان و مشتریان خود توجه خاصی مبذول می‌نمایند.

زنجیره تامین صنعت کفش

ساختار زنجیره تامین صنعت کفش

1-صنایع بالا دستی صنعت تولید چرم طبیعی

از نظر آماری، کشور ایران 55% درصد کل پوست گوساله و گاوی، 5 درصد پوست گوسفندی و 3/3 درصد پوست بزی دنیا را در اختیار دارد. به این ترتیب باید گفت حدود 6/2 درصد جمعیت دامی جهان در ایران است و حدود 5/2 درصد پوست جهان در ایران تولید می‌شود. در صورتی که جمعیت ایران حدود یک درصد جمعیت جهان است و این خود نشان از آن است که صنایع چرم از جمله صنایعی است که ارزش سرمایه گذاری دارد.

آمار واحدهای تولیدی بیانگر این است که هم اکنون 375 واحد دارای پروانه فعالیت است که از این تعداد حدود 160 واحد فعال، 120 واحد نیمه فعال و 95 واحد متوقف است. بر همین اساس ظرفیت اسمی چرم سبک ما 146 میلیون فوت مربع است که در شرایط کنونی 60 میلیون فوت مربع تولید می‌شود، ظرفیت اسمی چرم سنگین 100 میلیون فوت مربع است که 48 میلیون فوت مربع تولید می‌شود.

تولید پوست گوسفندی 20 میلیون جلد معادل 140 میلیون فوت مربع است. که حدود 80 درصد آن به صورت سالامبور صادر و حدود 12 درصد آن تبدیل به چرم می‌شود و مصرف داخلی دارد. تولید پوست بزی هم سالیانه 8 میلیون جلد معادل 40 میلیون فوت مربع است که بیشتر مصرف داخلی دارد و تولید پوست گاوی نیز سالیانه 2 میلیون و 300 هزار جلد است که معادل 69 میلیون فوت مربع است که آن هم بیشتر مصرف داخلی دارد.

مهم ترین چالش هایی که صنعت چرم با آن روبرو است و صنعت کفش را متاثر می‌سازد عبارتند از:

• مستهلک بودن ماشین آلات در صنعت چرم
• عدم حضور شرکت های شیمیایی بزرگ جهان و تکنیک های آنها در ایران
• عدم دسترسی به مواد شیمیایی با کیفیت
• کمبود نیروی انسانی متخصص
• دوره وصول مطالبات بسیار بالا (حدود 11 ماه)
• عدم استفاده از تمام ظرفیت اسمی که منجر به افزایش هزینه های ثابت هر فوت مربع چرم می‌شود. ظرفیت فعلی تولید صنعت چرم حدود 40 درصد ظرفیت اسمی است.
• بهره وری پایین نیروی انسانی

موارد ذکر شده در نهایت منجر به افزایش قیمت چرم و کاهش کیفیت آن می‌شود که صنایع پایین دستی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

2-صنایع تولیدی چرم مصنوعی

چرم مصنوعی پی وی سی و پلی اورتان ترکیبی از یک لایه روکش به نام skin و یک لایه اسفنج از جنس Pvc یا Pu که بر روی پارچه پوشش داده شده است است. محصول بدست آمده از این طریق همان ظاهر و احساس چرم طبیعی را دارد و از طرفی چرم مصنوعی ارزانتر و مزیت خاص خود را دارد.

چرم مصنوعی تنوع بسیار بالایی دارد. از عوامل آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

طرح چرم مصنوعی: طرح چرم در واقع به طرح کاغذ رلیز که در خط تولید مورد استفاده قرار می‌گیرد بستگی دارد و با تغییر کاغذ در خط تولید می‌توان چرمی با طرح جدید تولید کرد.

رنگ چرم مصنوعی: رنگ چرم از جمله بزرگترین فاکتورهای تنوع بوده که در همان برخورد اولیه به چشم دیده می‌شود.

ضخامت چرم مصنوعی: تنوع ضخامت چرم مصنوعی می‌تواند از 5/0 میلیمتر تا 5 میلیمتر متغیر باشد و این خود طیف وسیعی از تنوع را بوجود می‌آورد.

نوع پارچه: نوع پارچه که در پشت چرم مصنوعی لمینت (چسبیده) می‌شود نیز دارای تنوع بسیار زیادی است.

کیفیت: این فاکتور نیز می‌تواند از جمله مهم ترین عوامل ایجاد تنوع محسوب شود، چرا که عواملی مانند خشکی و نرمی چرم و همچنین عوامل مختلف کابردی متغیر است.

تنوع بسیار بالای چرم مصنوعی موجب شده است تا زمینه های کاربری زیادی برای این محصول ایجاد شود تا جایی که می‌توان صنعت تولید چرم مصنوعی را به عنوان یک صنعت مادر محسوب نمود. صنایعی همچون صنعت کفاشی، نساجی، مبل سازی، خودرو سازی و سایر به این صنعت وابسته می‌باشند.

• صنایع تولید زیره کفش
• صنایع نساجی
• صنایع شیمیایی (چسب های صنعتی و پیو، کفی کفش، بند کفش، تکسون، نخ دوخت).
• صنعت قدک سازی و فنر سازی و یراق آلات و منگنه

قدک یکی از مواد اولیه صنعت کفش است که به عنوان لایه تقویتی در تولید کیف و کفش به کار می‌رود.

فنر یک محصول فلزی است که در کفش های زنانه مجلسی پاشنه دار به منظور استحکام کفش مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورتی که از فنر استفاده نشود، پاشنه کفش تحمل وزن شخص را نخواهد داشت.

یراق در صنعت کفش استفاده تزئینی دارد و نقش مهمی در طراحی کفش ایفا می‌کند. با توجه به اینکه سهم یراق در بهای تمام شده انواع مختلف کفش، متفاوت است، باید سهم آن را در بهای تمام شده انواع مختلف کفش مورد ملاحظه قرار داد.

در مجموع فنر، قدک و یراق سهم متغیری در بهای تمام شده انواع مختلف کفش دارند. به طور مثال یراق و فنر در کفش های زنانه مجلسی سهم بیشتری از بهای تمام شده را به خود اختصاص می‌دهند.

3- صنایع پایین دستی

اکثر تولید کنندگان برای رساندن کالاهای خود به بازار با با واسطه های بازاریابی همکاری دارند. واسطه های بازاریابی کانال بازاریابی را تشکیل می‌دهند. کانال بازاریابی مجموعه ای از سازمان های وابسته به یکدیگر می‌باشند که کارشان تدارک کالا یا خدمت برای استفاده یا مصرف است. واسطه ها جریان کالا و خدمات را روان می‌کنند. این رویه برای پر کردن اختلاف موجود میان ترکیب کالا و خدمات تولید شده توسط تولید کننده و ترکیب تقاضا شده توسط مصرف کننده لازم است. اختلاف از آنجا ناشی می‌شود که تولید کنندگان از معدودی انواع کالا، مقادیر زیادی تولید می‌کنند در صورتی که مصرف کنندگان به طور معمول خواهان مقادیر کمی از این انواع مختلف کالا هستند در این قسمت به معرفی مختصر واسطه های توزیع در صنعت کفش ایران می‌پردازیم.

بنکداران و عمده فروشان

عمده فروشی شامل تمام فعالیت های است که برای فروش کالا یا خدمات به کسانی که این کالا یا خدمات را برای فروش مجدد یا مصارف تجاری می‌خرند، صورت می‌پذیرد.

عمده فروشان از جهاتی با خرده فروشان فرق می‌کنند. اول اینکه عمده فروشان به فعالیت های پیشبردی، فضای پیرامون و مکان توجه کمتری دارند، زیرا مشتریان آنها را بیشتر بازرگانان (بخش تجاری) و نه مشتریان نهایی تشکیل می­دهند. دوم، معاملات عمده فروشی معمولا حجیم تر و بزرگ تر از معاملات خرده فروشی هستند و عمده فروشان به طور معمول نسبت به خرده فروشان منطقه جغرافیایی وسیع تری را پوشش می‌دهند.

به طور کلی، عمده فروشان زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که در انجام یکی از وظایف زیر از کارآیی بالاتر و بهتری

برخوردار باشند.

• فروش و انجام فعالیت های پیشبردی

عمده فروشان به تولید کنندگان کمک می‌کنند تا با هزینه کمتری به تعداد بیشتری از مشتریان دست پیدا کنند.

• خرید و فراهم سازی یک ترکیب جور از کالا

عمده فروشان قادر به انتخاب کالا و ترکیب جوری از آن هستند که مورد نیاز مشتریان است. بنابراین از حجم کاری که مشتریان باید انجام دهند کاسته می‌شود. با توجه به پراکندگی بسیار زیاد تولید کنندگان در نقاط مختلف تهران و سایر استان ها از قبیل تبریز، مشهد، اصفهان و ... همچنین با توجه به فعالیت بدون جواز بخشی از تولید کنندگان، عملا دستیابی به آنها یا امکان پذیر نیست یا از بعد زمانی و مالی به صرفه نیست.

• حمل و نقل

عمده فروشان معمولا امکان تحویل کالا را به خریداران آن سریعتر فراهم می‌کنند، چرا که آنان نسبت به تولید کنندگان به خریداران نزدیک ترند.

• انبار داری

عمده فروشان موجودی کالای آماده به فروش زیادی نگاه می‌دارند و بدین ترتیب هزینه های موجودی کالا و همچنین مخاطرات فروشندگان کالا و مشتریان خود را کاهش می‌دهند.

• خرد کردن انبوه کالا

عمده فروشان از طریق خرید انبوه و سپس سرشکن کردن آن به مقادیر کوچک تر برای مشتریان خود صرفه جویی را موجب می‌شوند. در صنعت کفش به علت وجود سایز بندی امکان سرشکن کردن محصول، محدود تر است. اما به علت اینکه کفش کالایی است که از مد پیروی کرده و بعد از مدتی دمده می‌شود، سرشکن کردن موجب کاهش ریسک اهرمی زیان شده و سیاستی است که حتما باید به طور عملی در بازار اجرا شود. عمده فروشان می‌توانند محصولات را در سری های 12 و 10 جفتی خریداری نموده و به صورت نیم سری (6 جفتی و 5 جفتی) به فروش برسانند و به یکی از وظایف ذاتی خود به عنوان یکی از اعضای کانال توزیع عمل کنند. فروش به صورت نیم سری می‌تواند مزایای زیر را در بر داشته باشد:

• کاهش ریسک اهرمی زیان
• افزایش میزان تنوع برای خرده فروشان
• افزایش قدرت نقدینگی خرده فروشان و به طبع آن کاهش ریسک نکول برای عمده فروشان
• افزایش موفقیت و رشد کسب و کار

• تامین مالی

عمده فروشان با اعطای اعتبار(نسیه فروشی( مشتریان خود را تامین مالی می‌کنند. آنها همچنین با سفارش کالا به فروشندگان و پرداخت به موقع صورت حساب های خود فروشندگان کالا را نیز از نظر مالی تامین می‌کنند. در حال حاضر یکی از مهم ترین مشکلات صنعت، بالا بودن دوره وصول مطالبات و درصد بالای چک برگشتی است.

دلایل بالا بردن دوره وصول مطالبات

• مخاطره پذیری

عمده فروشان با قبول مالکیت کالا و بر عهده گرفتن هزینه های مربوط به سرقت کالا، آسیب پذیری، فاسد شدن و از رواج افتادن آن بخشی از مخاطرات مربوطه را می‌پذیرند.

• خدمات مدیریتی و مشاوره

به دلیل پراکندگی جغرافیایی تولید کنندگان، بنکداران و عمده فروشان نقش مهمی در کانال توزیع ایفا می‌کنند. فروش غیر نقدی و دوره وصول مطالبات طولانی از مشکلات این بخش صنعت است.

خرده فروشان (تک فروشان)

خرده فروشی شامل تمام فعالیتهایی است که صرف فروش کالا یا خدمات به طور مستقیم به مصرف کنندگان نهایی برای استفاده شخصی و غیر تجاری ایشان می‌شود. یک خرده فروش یا یک فروشگاه خرده فروشی به هر واحد واحد اقتصادی اطلاق می‌شود که حجم فروش او تحت تاثیر ناحیه خرده فروشی او قرار دارد.

در صنعت کفش منظور ما از خرده فروشان واسطه هایی هستند که کفش را از تولید کنندگان یا عمده فروشان خریداری نموده، مالک محصول شده و آن را به مصرف کننده نهایی می‌فروشند (B to C).

در تمامی جوامع سرمایه گذاران در جستجوی فرصت های مناسبی برای سرمایه گذاری هستند، به طوری که این فرصت ها در وهله اول سرمایه آنان را حفظ کند و در وهله دوم بازدهی مناسبی نیز در پی داشته باشد. بر اساس یک تقسیم بندی کلی، انواع کسب وکار به سه دسته تولیدی، توزیعی و خدماتی تقسیم می‌شود.

• در فعالیت های تولیدی مواد اولیه طی فرآیند تولید به یک محصول تبدیل می‌شود.
• در فعالیت های توزیعی محصولات توسط واسطه های توزیع خریداری شده و به سایر واسطه ها یا مصرف کنندگان نهایی فروخته می‌شود. توزیع کنندگان ممکن است مالک محصول گردند یا آنها را به طور امانی بخرند. در صورتی که مالک محصول گردند با ریسک عدم فروش آن مواجه هستند.
• در فعالیتهای خدماتی معمولا حق العمل یا مبلغی بابت کاری که انجام می‌شود و خدمتی که ارائه می‌شود دریافت می‌گردد.

پژوهش هایی که به تازگی صورت پذیرفته، نشان می‌دهد که میزان ورشکستگی کسب و کارهای کوچک در طول هشت سال اول هجده درصد است. به دلایلی که در ذیل می‌آید نگارنده معتقد است میزان موفقیت فروشگاه های کفش در ایران به طور قابل توجهی از میانگین سایر کسب و کارها پایین تر است.

ابتدا برخی از جنس ها پس از خرید به واحد لمینت فرستاده میشن(برای دوبله و سوبله شدن).

در مرحله دوم با استفاده از دستگاه کاربر با استفاده از تیغه برش داده می‌شود.برخی جنس های خیلی گرون هم با دستگاه لیزر جهت پرتی کمتر بریده می‌شوند.

در مرحله سوم اجناس بریده شده به واحد خدماتی شابلون زنی برای چاپ شدن طرح روی قسمت های مختلف فرستاده می‌شود.

در مرحله پنجم، اجناس به قسمت پستایی سازی داخل کارگاه ارسال می‌شود تا پستایی کفش(رویه‌ی کفش) دوخته شود.

در مرحله ششم، پستایی اگر تابستانی(صندل) باشد، مستقیم با دستگاه پی یو زیره به آن تزریق میشود و اگر کار ورزشی باشه به قسمت پیش کاری فرستاده می‌شود. پیش کاری مرحله ای هست که پستایی رو به قالب میکشند. و اگر کار بصورت دستی باشه زیره رو هم همونجا به کار میچسبونن و اگر ماشینی باشه تو همون مرحله کار برای تزریق مستقیم با دستگاه فرستاده می‌شود.

در مرحله آخر هم برای بسته بندی و عرضه به بازار فرستاده می‌شوند.